Ik zie haar staan met de handen op de rug, leunend tegen de kast, kijkend naar twee kinderen die samenspelen. De twee meiden aan het tafeltje spelen met de keukenspullen: ze koken en eten het op, roeren met de lepeltjes in de pannen, schenken drinken uit de theepot. Zij staat daar nog steeds tegen de kast met de handen op de rug.
“Zou jij ook mee willen spelen?” vraag ik haar terwijl we samen naar de meiden aan het tafeltje kijken. Ze schudt met haar hoofd van niet. “Ze zijn aan het eten en drinken. Ik denk dat ze hebben gekookt. Kijk ze roert met haar lepeltje in de beker en nu neemt ze een slokje.” Het meisje dat nog maar net op de peutergroep is reageert niet op wat ik zeg, ze blijft tevreden staan kijken naar de meiden aan het tafeltje.
Wanneer haar ouders haar aan het einde van de dag komen ophalen en vragen of zij gespeeld heeft vertel ik hun dat ze voornamelijk heeft gekeken naar spelende kinderen. Ik leg haar ouders uit dat hun dochter veel leert van afkijken en dat ik verwacht dat zij over één á twee weken dit spel zelf zal gaan spelen, misschien zelfs samen met iemand.
Kinderen leren enorm veel van elkaar. Een kind doet van jongs af aan afkijken. Ze kijken naar andere kinderen en doen na wat ze zien en doen zo nieuwe kennis op. Kinderen imiteren niet alleen andere kinderen maar ook volwassenen. Ze spelen gebeurtenissen na, zoals thee drinken, telefoneren, de pop in bad doen. De kinderen maken op een spelende manier kennis met gebeurtenissen uit het dagelijks leven en maken nieuwe handelingen eigen. Bij imitatiespel wordt er geen andere betekenis aan het materiaal gegeven, het wordt gebruikt waar het voor bedoeld is.
Het meisje staat niet meer tegen de kast maar zit aan het tafeltje samen met één van ‘de’ meiden. Ze wordt meegenomen in de spelwereld, krijgt spelattributen aangereikt en doet mee. Het meisje roert ijverig in het kopje en neemt een slokje, ze krijgt een broodje en neemt er een hap van. Ze heeft plezier, ze ziet er ontspannen uit en heeft een glimlach op haar gezicht.
“Ja vandaag heeft ze gespeeld, ze speelde het spel waar ze een paar dagen geleden alleen nog maar naar wilde kijken!”, vertel ik de trotse ouders.