Ongeveer drie jaar geleden bedacht ik, dat er meer bekend moet worden over spel van kinderen en de ontwikkeling daarvan. Ik zat aan de tafel op mijn werk, er kwam een meisje van ruim 2 jaar naar mijn collega toe en zei; “een broodje smeerkaas voor jou”, waarop mijn collega antwoordde: “nee dat is geen smeerkaas, dat is een maiskolf”.

Het meisje liep terug naar het keukentje en kwam vervolgens aan met het broodje en een komkommer; “smeerkaas!” riep ze enthousiast . Mijn collega legde, heel pedagogisch verantwoord uit, dat het een komkommer was en geen smeerkaas. Het vrolijke gezichtje werd steeds somberder; nog één keer liep zij heen en weer en kwam terug met “chocopasta!”. “Dit is geen chocopasta en dat hebben we hier ook niet”. Het meisje liep sip weg en kwam niet meer terug om haar kookkunsten te delen.

Het spel van dit meisje is op symbolisch niveau, er komt een ‘doen alsof’ -element in voor: zij geeft een alledaags voorwerp een andere betekenis. Mijn collega ging niet mee in haar spelsuggestie en handelde belerend. Dat was het moment waarop ik dacht: dit moet anders! Nu ben ik drie jaar verder, voel mij zelfverzekerd en vakbekwaam genoeg om mijn kennis over spel te delen.

Er zijn heel veel hooggeleerde, die zich hebben gebogen over de spelontwikkeling van het kind. Ikzelf vind de beschrijving van van der Poel en Blokhuis erg duidelijk en het meest werkbaar. Zij hebben de verschillende theorieën weten samen te voegen in één duidelijk overzicht. Veel van mijn theoretische onderbouwingen zullen uit hun boek komen.

In mijn blogs zal ik momenten die ik meemaak met betrekking op spel, met jullie delen. Ik neem je mee in de spelontwikkeling van het kind en hoop daarmee handvatten te geven voor je eigen handelen m.b.t. spel.